Voor zijn laatste wegwedstrijd moeten we alweer een jaar terug. In het door corona gevelde koersjaar 2020 kwam Marten na de Dorpenomloop van Rucphen niet meer in actie. Door corona, maar ook door een langdurige blessure. Dat hij in Challenge Baracchi weer voor het eerst het koersgevoel kon ervaren, voelde dan ook als thuiskomen voor de Friese hardrijder. Want hardrijden kan hij liet hij zien tijdens Challenge Baracchi. Samen met Martijn Budding knalden ze naar een 4e plaats achter winnaars Piotr Havik en Jason van Dalen. 

Over thuiskomen gesproken, dat Marten vooral geniet van het fietsen in zijn Friesland mag geen verrassing heten. Na zijn eerste koers van 2021 - Le Samyn - is hij weer terug in zijn Friesland. Zich voorbereidend op de volgende koersen (want ja, zijn blessure is volledig hersteld!) én natuurlijk de volgende challenge op onze kalender: de Strikhedonia400. En dat hij deze uitdaging in zijn eigen provincie gaat doen, staat wel vast. Vorig jaar nog maakte hij als schaatsfreak een ultrarit op de fiets langs alle Elfsteden. Een route van 240 kilometer die meer dan geweldige inspiratie is voor jouw Strikhedonia400 route. Lees mee met Marten en zijn Elfstedentocht.

Friese Roots

Hij zou het 'rondje' wat graag op de schaatsen doen, want zijn roots liggen niet in het wielrennen maar in het schaatsen. Als lid van de Friese schaatsselectie heeft hij zijn rondjes op de schaatsbaan wel gemaakt, maar tot een Elfstedentocht kwam het nog nooit. De laatste editie was in zijn geboortejaar, 1997.

Dat het bij de Elfstedentocht draait om de 11 iconische Friese steden staat buiten kijf. Toch is het dat andere kenmerk van Friesland wat al snel achter de karakteristieke huisjes van Dokkum tevoorschijn komt zodra Marten op zijn fiets de oude vesting uitrijdt. Het Friese platteland. "De wind heeft hier vrij spel. Het was windje tegen naar Leeuwarden, maar vandaag wel alleen een laf briesje. Perfect voor deze tocht!"

De groet van een boer die zijn land af komt rijden, wat grazende paarden en af en toe een vissersdorp wat opdoemt aan de horizon. Terwijl de kilometers doortellen, beginnen we steeds meer te begrijpen wat een wielrenner te zoeken heeft in Friesland. Een omgeving die uitnodigt om je gedachten de vrije loop te laten en een rijke cultuur die we nergens anders in Nederland kennen. In de 238 kilometer van de Elfstedentocht word je overladen met de aanblik van de Friese vlag. Blauw, wit en 7 rode pompeblêden (waterleliebladeren). De Friese trots is aanstekelijk en het zorgt al snel voor een extra sfeertje tijdens de tocht.  

- MARTEN KOOISTRA

Via Leeuwarden gaat de tocht respectievelijk door Bolsward, Sneek, IJlst, Sloten, Stavoren, Hindeloopen, Workum, Harlingen, Franeker om uiteindelijk weer uit te komen in Dokkum. "Zeker havenstadjes als Stavoren en Harlingen zorgen voor het echte Friese gevoel. De oude ambachten bestaan er nog en de stadjes ademen visserij. Daar doe je het voor"

Wat vooral belangrijk tijdens zo'n ultrarit? Eten, heel veel eten, want om de motor draaiende te houden moet je hem voldoende brandstof geven. "Dit soort ritten zorg ik ervoor dat ik blijf eten. Dit jaar rijden we bij BEAT met Maurten voeding en dat is niet voor niets. Voor uitdagingen als Strikhedonia400 wil je de hele uitdaging lang voldoende brandstof hebben, zonder dat je je urenlang moet volstoppen met repen. Bij Maurten zit alles in een bidon die je elk uur opdrinkt. Wel zo fijn voor je maag! Verder vul ik aan met ontbijtkoek, suikerwafels en pannenkoeken. Ik maak die pannenkoeken dan de avond van tevoren klaar. Ideaal als ontbijt! Bij het ingaan van de laatste uren gooi ik er dan nog een colaatje tegenaan."

- MARTEN KOOISTRA

"Het beste was er vanaf Harlingen wel af hoor. Maar zodra je Harlingen voorbij bent weet je dat de finish in Dokkum binnen handbereik is. Het was vanaf daar nog 2 uurtjes met de wind in de rug."   

Marten arriveerde na 7,5 uur en 238 kilometer trappen door het Friese platteland en alle Friese elf steden terug op de Vleesmarkt in Dokkum. Rechts van hem het oude stadhuis van de stad, links het welbekende keerpunt van de Elfstedentocht. De strakblauwe lucht en nog wat laatste zweetdruppels bij Marten verraden de staat van het keerpunt. Niet bevroren. Toch is er op dit noordelijkste punt van de tocht alle dagen van het jaar ijs. IJssalon Lilly's - dat op de kop van de vleesmarkt is gevestigd - biedt de lokale dromers een ironische pleister op de wond. 

Of hij de ijzers eronder bindt mocht er ooit nog een Elfstedentocht komen? "Die staan elke winter geslepen en al klaar hoor. Mocht het er ooit van komen, dan zal ik er zeker staan in Leeuwarden. Op het ijs wel te verstaan. Van jongs af aan ben ik met het schaatsen opgegroeid. Zelfs nog in de Friese selectie gezeten, maar de Elfstedentocht heb ik zelf nog nooit meegemaakt. Ik ben geboren in het jaar van de laatste editie: 1997. Best bijzonder eigenlijk dat het schaatsen en de Elfstedentocht zo'n onderdeel is van m'n leven, terwijl ik het nog nooit in het echt heb gezien."

Schaatsend Friesland en wielrennend Nederland wachten rustig af tot het teken 'it giet oan' weer wordt gegeven. Drie woorden die eigenlijk het hele gevoel van de Elfstedentocht verwoorden. Ondanks dat we met z'n allen in de wachtkamer lijken te zitten, valt er nog zoveel te doen en te ontdekken op de fiets. Juist nu! Soms moet je creatief zijn en je aanpassen aan de nieuwe waarheid, maar het fietsen 'giet altyd oan'. En daarom is de Elfstedentocht misschien wel dé perfecte route voor jouw Strikhedonia400 avontuur.

Wil jij nou zelf ook de Elfstedentocht fietsen tijdens Strikhedonia400? Dat kan! In onze Strikhedonia400 collectie op komoot vind je een Elfstedenroute die je op 1-2 mei kan fietsen. Hieronder vind je de route van de Elfstedentocht die Marten Kooistra heeft gefietst. Een echte aanrader.