Shopping Cart

Nieuwe renner voor de BEAT wegploeg

Community /  7 Min  /  door Edwin Gulickx en Bram Dissel

Renners (langdurig) in de lappenmand. Renners die de kans krijgen zich op het komende EK baan podium te bewijzen (ja dat is nu ook Jules Hesters in aanvulling op Jan-Willem van Schip en Yoeri Havik). Het is nooit saai binnen BEAT. Gevolg: een wegploeg die wel een versterking kon gebruiken richting het eind van het seizoen.

Daarvoor hebben we allereerst intern gekeken binnen de club. En met succes. We hebben besloten om member Bram Dissel versneld te laten doorstromen naar de wegploeg. Bram stond al een tijdje op de BEAT-radar en krijgt nu de kans om zijn amBEATie na te jagen in de wegploeg. Hieronder lees je zijn persoonlijke verhaal!

Where it all started
Daar fietste ik dan gisteren, op mijn nieuwe KOGA Kimera en gehuld in een van de mooiste kits in het wielrennen, de Oude Kleefsebaan bij Berg en Dal omhoog. Kippenvelmomentje: opeens besefde ik dat het precies hier, 5 jaar geleden allemaal begon voor mij. Op 25 september 2016 reed ik daar mijn allereerste koers ooit, het Nederlands Studendenkampioenschap bij de niet-licentiehouders. Een zomer vol feestvakanties bleek geen goede voorbereiding te zijn, na 2 ronden werd ik er daar finaal afgereden. Maar dat het koersen iets was wat ik ontzettend gaaf vond, gaf mij mega veel moraal! 

En nu, bijna 5 jaar later, sta ik aan de vooravond van mijn eerste koersen voor de continentale ploeg van BEAT. Ik had toen nooit kunnen denken dat ik mij zou kunnen ontwikkelen tot de renner die ik nu ben. Na in 2017 en 2018 eerst twee jaar bij de amateurs gekoerst te hebben, maakte ik in 2019 de overstap als belofte naar het Dutch Food Valley Cycling Team, een mooie ploeg met veel ambitie waarbij ik mij optimaal heb kunnen ontwikkelen dankzij het mooie programma en goede begeleiding! In die winter had ik voor mijzelf een doel gesteld: ik wilde de beste wielrenner worden die ik kon zijn, ongeacht het niveau waar ik op zou eindigen. Het gaf mij zo enorm veel energie om voor de sport te leven, er alles voor te doen (én voor te laten) en dag in, dag uit, mijn progressie te zien en beter te worden.

Stap voor stap
Dat eerste jaar bij de beloften (2019) werd gekenmerkt door hard werken en aanpassen aan het hogere niveau. In februari voor het eerst op trainingskamp naar Spanje om sterker te worden en de langere wedstrijden aan te kunnen. Dit ging niet onaardig: in de klassiekers kon ik goed mee en ik reed zelfs voor het eerst podium in de Ronde van Kortenhoef. Het jaar 2020 moest en zou het jaar van mijn doorbraak worden: ik wilde mij graag tonen aan de continentale ploegen door opvallend te koersen en goede uitslagen te rijden. Helaas werd dit niet het jaar wat ik er van verwachte en ik denk voor niemand niet. Maandenlang lag de wielersport stil, door voor ons de alom bekende reden. Juist toen had ik de wedstrijden zo hard nodig om te kunnen blijven ontwikkelen en dit maakte het mentaal erg lastig.

"Het jaar 2020 moest en zou het jaar van mijn doorbraak worden: ik wilde mij graag tonen aan de continentale ploegen door opvallend te koersen en goede uitslagen te rijden."


Binnen bij BEAT, maar nog niet als renner
Na een korte wedstrijdperiode aan het einde van dat jaar, waarin ik niet de gewenste uitslagen had kunnen rijden, moest ik die winter op zoek naar een afstudeerstage (ja, die studie had ik er in die jaren ervoor nog even tussendoor gefixt). Ik kende BEAT al sinds de oprichting en was zelfs in 2018 al een keer op kantoor geweest voor een kleine studieopdracht. Een mailtje naar Herman en het was al snel geregeld: ik kon stage gaan lopen bij BEAT, waarin ik mij ging focussen op alle social media content!

Naast de mooie stage, waarin ik werkzaam kon zijn in de branche waar mijn passie ligt, bleef ik ondertussen hard knokken en trainen om nóg sterker te worden. Weer werden er wedstrijden verplaatst en moest ik de teleurstelling zien te verwerken. Eind juni was het dan eindelijk zo ver: de wereld, en de wielersport, kon weer van het slot. Er kon weer volle bak gekoerst worden!

"Ik zat als een van de weinige clubrenners mee in de elitekopgroep van 15, samen met Piotr, Jan-Willem en Martijn."


Shit is getting real
Op 4 juli reed ik mijn eerste koers tegen BEAT, in de Omloop der Kempen. Eigenlijk was dit een best gek gevoel, koersen tegen de mannen die ik inmiddels goed kende en content over maakte. Maar op die dag waren zij natuurlijk mijn tegenstanders! Na een valpartij halverwege koers én een foutje in de laatste kilometer, wist ik nog naar een 16e plek te sprinten. Niet slecht. Ik denk toch stiekem dat ik hiermee de ogen van de Performance Staff van BEAT een klein beetje geopend heb. Twee zondagen terug, in de Omloop van Valkenswaard, heb ik dan dit gevoel kunnen bevestigen. Ik zat als een van de weinige clubrenners mee in de elitekopgroep van 15, samen met Piotr, Jan-Willem en Martijn. Dit gaf een lekker gevoel: eindelijk die beloning waar ik jaren lang voor gewerkt had. 

"In eerste instantie dacht ik dat hij misschien een grapje maakte, maar het was serieus.."


Of ik daarmee direct een plek in de BEAT wegploeg verdiend zou hebben? Misschien niet, onder normale omstandigheden. Maar gezien het feit dat de lappenmand redelijk gevuld is én er een aantal renners hun opwachting gaan maken op de baankampioenschappen kwam er tóch een plekje vrij. Afgelopen vrijdag kwam ik op kantoor aan voor een meeting met Geert over onze social media strategie. Al voor dat we begonnen waren, zei Geert: “Gefeliciteerd, we gaan jou renner van de BEAT wegploeg maken!”. In eerste instantie dacht ik dat hij misschien een grapje maakte, maar het was serieus. Hij had zelfs al contact gehad met mijn teammanager van DFVCT én Edwin was al bezig mijn UCI contract op te stellen. Het is bizar hoe snel het is gegaan en ik kan het eigenlijk nog steeds niet helemaal bevatten. Dat ik deze kans met 26 handen tegelijk ga aangrijpen is één ding wat zeker is. Het lijkt mij dan ook fantastisch om jullie allemaal mee te nemen in dit avontuur!

Het begin van iets heel moois
Moraal van het verhaal: altijd hoop blijven houden en er kei en kei hard voor blijven vechten. Ik heb het gevoel dat dit het begin is van iets heel erg moois en ik kijk er onwijs naar uit om ONZE clubkleuren te gaan verdedigen in de grootste profkoersen! Wordt vervolgd...

DELEN: