Tot zijn achttiende was Ruben actief als hardloper. Hij deed mee aan meerdere NK’s bij de junioren, maar na drie jaar knieblessureleed moest hij stoppen. Langzaamaan rolde hij het fietsen in, al verdween dit snel naar de achtergrond door zijn ambities in de accountancy. Op werkdagen was hij lang van huis, terwijl hij ook nog een opleiding tot registeraccountant volgt. 

Tot januari 2020.

“Ik was veel aangekomen. Toen ik een weegschaal kocht, schrok ik toch wel een beetje. In januari woog ik meer dan honderd kilo”, blikt Ruben terug. Dat was een moment waarbij de knop omging.

 

“Ik ben elke dag om half zes op gaan staan om te gaan trainen en ben daarbij ook gezonder gaan eten.” Een baanclinic vanuit zijn werkgever Deloitte onder leiding van Jan-Willem van Schip inspireerde hem ondertussen om zich aan te melden als Premium Member bij BEAT. “Ik heb die lijn doorgetrokken qua trainen en toen kreeg ik het gekke idee om te gaan Everesten. Ik las er anderhalf jaar geleden wat over, maar begreep niet waarom je jezelf dit aan zou doen. Toch is er toen wel een zaadje geplant. En omdat een gewicht een grote rol speelt, was dit toch een mooie stok achter de deur om af te vallen.”

In april deed Ruben zijn eerste Everesting. Echter had hij het achteraf gezien “volledig verkeerd aangepakt.” Hij had zich uitgebreid ingelezen, veel eten en drinken ingekocht en nadat hij al vijftien kilo was afgevallen, voelde hij zich fit. Alleen was de planning de grote spelbreker. “Het is Koers organiseerde op vrijdagavond een virtuele avondrit met de Alpe du Zwift (virtuele Alpe d’Huez, red.) erin. . Ik had die dag gewoon gewerkt en gestudeerd en die rit begon pas om 20:30 uur. Uiteindelijk heb ik de hele nacht doorgetrapt en was ik pas op zaterdagmiddag om half vijf klaar."

Ondanks dat Ruben er totaal niet aan gewend is om een nacht door te halen, bleef hij stoïcijns door trappen. “Ik wilde sowieso niet opgeven, want dan is het allemaal voor niks geweest. Toen kwam ik erachter dat ik helemaal geen cafeïne in huis had, maar ik had nog wel espresso sticks liggen. Die heb ik toen maar naar binnen gegooid. Toen ik na 20 uur eenmaal had was gefinisht, dacht ik wel dat ik dit nooit meer zou gaan doen.”

Uiteindelijk kwam die tweede Everesting er afgelopen zaterdag wel, maar dan met een betere voorbereiding. Een halve Everesting werd opgenomen in het trainingsschema, de planning werd scherper gezet en hij was inmiddels 30 kilo afgevallen sinds januari. 

“Van tevoren had ik op de website Everesting.cc, goed uitgezocht welke vermogens er horen bij mijn gewicht, fiets, berg en de twaalf uur waarin ik het wilde doen. Ik had ook een voedingsplan gemaakt, maar ik wist ook dat je op een gegeven moment heb je nergens meer trek in hebt, . Daarom had ik allemaal verschillende merken aan repen, verschillende merken sportdrank, maar ook een pokébowl, chocolade en nootjes in huis gehaald. Ik had als doel om elk uur 70 à 80 gram koolhydraten binnen te krijgen."

Het zwaartepunt ligt volgens Ruben in het midden. “Vooral de vijfde en zesde keer van de Alpe du Zwift waren het zwaarst. Dan ben je al redelijk vaak diepgegaan en je moet hem zo’n drie keer op.” Om toch door te blijven trappen, had Ruben verschillende manieren om zijn aandacht weg te halen bij de verzuring in zijn benen. “Ik had een Spotify-playlist gemaakt die mij er doorheen kon slepen, ik heb nog naar de tijdrit in de Tour de France gekeken en ik heb allerlei motiverende dingen aan muur hangen, zoals een shirt van Annemiek van Vleuten, foto’s van bergen en de puzzel van Jan-Willem. Ik vind Jan-Willem een baas. Het is gaaf om een gast te zien in het wielrennen die zijn eigen ideeën heeft. Ik probeerde eigenlijk naar alles te kijken, behalve mijn eigen scherm.

Na 8,5 keer de Alpe du Zwift en 11 uur en 51 minuten fietsen zat het erop. Of Everesting een aanrader is voor anderen is voor Ruben duidelijk. “Ja, zeker. Je leert veel, ook over jezelf. Natuurlijk doet het pijn, maar het motiveert je wel. Naast het fysieke aspect is het ook wel een mentale uitdaging.” Ook na zijn tweede Everesting heeft Ruben een nieuwe uitdaging. Niet nog een Everesting, maar wel nog een paar kilo lichter worden, een hoger FTP behalen en volgend jaar weer een toffe challenge doen.