Voor de koers werd er stilgestaan bij het tragische ongeval van een jaar eerder. Na één minuut stilte voor Robbert de Greef, werd de koers gestart vanuit Philippine. Direct vanaf het eerste moment was het spel op de wagen in regen en wind. Binnen enkele kilometers werden de eerste renners al gelost en de sporen van de eerste van negentien kasseien- en gravelstroken waren al duidelijk te zien.

In de eerste ontsnapping van de dag, een groep van veertien renners, zat Jan-Willem van Schip mee. Hij was direct bij de pinken en streed mee voor de sprintpunten op de kasseien- en gravelstroken. De eerste stroken werden gewonnen door verschillende renners sprint nummer vijf tot en met elf wist hij te winnen. Daardoor had hij al zo’n grote voorsprong, waardoor hij bijna al niet meer was in te halen door de tegenstand. Uiteindelijk wist hij ook het klassement op zijn naam te schrijven, als eerbetoon voor De Greef. “Ik had mijn zinnen gezet op het winnen van deze prijs. Ik wilde hem winnen voor Robbert”, blikte Jan-Willem terug na de koers.

In de massasprint sprintte Yves Coolen naar de vierde plaats, enkele centimeters achter de nummer drie Arne Marit. Daardoor kwam hij net de tien punten te kort om in het algemeen klassement te eindigen op de eerste plaats. Coen Vermeltfoort won de massasprint en uiteindelijk ook het algemeen klassement. “Het is jammer dat ik niet klassement win. Ik denk dat ik twintig meter te vroeg aanging, maar dat is sprinten. Ik word geklopt door iemand die gewoon net wat sneller was. Daar kan je dan niks op tegen hebben”, blikt Yves reëel terug. “Het was echt hectisch. Net als in de oude dagen van start tot finish koers. De ploeg heeft echt heel goed voor mij gewerkt, dus jammer dat het dan net niet lukt.”