Hoe bereid BEAT-member Bart zich voor op Challenge Baracchi?
Artikel / 6 Min / door Bram Dissel
Het is nog iets minder dan een maandje tot de eerste uitdaging van de Gadabouts serie: Challenge Baracchi. Tijdens deze ultieme duo uitdaging gaat het er natuurlijk om wie het sterkste is, maar vergeet niet dat er ook een behoorlijke dosis geluk en wijsheid bij komt kijken.
De pro-members van BEAT doen natuurlijk ook mee en zullen qua training perfect voorbereid aan de start staan. Maar hoe bereid je je nou voor als je een full-time baan hebt? Bart Veldhuizen is BEAT-member van het eerste uur en bevind zich in de welbekende en lastige situatie als ‘time-crunched cyclist’. Hij legt hier uit hoe hij tegen deze uitdaging aankijkt en wat zijn weg is qua voorbereiding richting de 21e van februari.
Hectisch
Om heel eerlijk te zijn, heb ik mij nog niet kunnen voorbereiden zoals ik graag zou willen. Mijn baan was de laatste weken wat druk en hectisch: ik ben algemeen directeur bij Hoenderdaal Fasteners in Veenendaal. Voor de members van BEAT inmiddels misschien bekend van Dynaplus, ons schroevenmerk waarmee we partner zijn BEAT en op de mouw van de shirts van de weg- en baanploeg staan. Door de hectiek heb ik helaas wat minder tijd en energie gehad om lekker te kunnen fietsen.
In normale omstandigheden blijf ik in de winterperiode fit door het rijden van CX, Strand en MTB-wedstrijden. Dat loopt nu natuurlijk even anders, waardoor ik nu ook de CX-trainingen bij mij op de club in Veenendaal misloop. Een voordeel van deze lockdown is natuurlijk wel dat er weinig activiteiten gepland staan, zoals feestjes op de zaterdagavond die anders roet in het eten gooien van een goede zondagtraining.
"Een voordeel van deze lock-down is natuurlijk wel dat er weinig activiteiten gepland staan, zoals feestjes op de zaterdagavond die anders roet in het eten gooien van een goede zondagtraining."
Vader
Daarentegen ben ik vorig jaar april voor het eerst vader geworden, dus qua planning in het weekend is het vaak ook even zoeken wanneer mijn vrouw of ik de deur uit kan of dat we dit samen doen. Vroeger waren we vaak samen met de fiets op pad, wat altijd erg leuk was. Ik heb sinds kort ook een fietskar aangeschaft en we hebben de eerste fiets-family-trip al gemaakt. Dit is een echte aanrader om het fietsen en het gezinsleven te combineren, waarbij die extra kilo’s achter de fiets zeker voor extra trainingsarbeid zorgen. Helaas is de duur van deze ritjes nog niet voldoende om ook echt van trainen te spreken.
Conditiepeil
Maar wat doe ik dan wél voor de Challenge Baracchi? Nou, dat ga ik dan nu deze aankomende maand rechttrekken. Mijn conditiepeil is volgens mijn trainingsapp ver onderuit gezakt naar ‘59’, wat voor mij betekend dat hij een nieuw dieptepunt bereikt heeft. Ik denk dat voor de Baracchi een conditie van ’80’ wel haalbaar moet zijn. Daarvoor zal ik dan vooral de komende weken weer wat langere en rustige duurritten moeten maken. Ik heb vorige week de racefiets weer van stal gehaald, daar had ik sinds de districtskampioenschappen in oktober niet meer op gefietst. In de winter ga ik altijd liever voor gravelwegen of singletracks wat automatisch meer interval dan duurtraining is.
"Je komt in een flow, waarbij je je benen lekker het werk laat doen en ook nog eens alles op een rijtje krijgen na een drukke werkdag. Dat is voor mij ook een belangrijke reden waarom ik zo graag op de fiets zit."
Toch bevielen de eerste ritten op de racer weer erg goed. De snelheid is echt hoger en vooral het feit dat je niet zo hoeft na te denken over het fietsen maakt dat het juist ook ontspannend werkt. Je komt in een flow, waarbij je je benen lekker het werk laat doen en ook nog eens alles op een rijtje krijgen na een drukke werkdag. Dat is voor mij ook een belangrijke reden waarom ik zo graag op de fiets zit. Ik doe eigenlijk niets qua fysiek werk, maar ik kom soms toch moe thuis na een werkdag. Ik voel me dan met name ‘gekraakt’ van alle gesprekken en al het denkwerk en de beslissingen die er genomen moeten worden. Een ideale manier om dan weer energie te krijgen is om ’s avonds op de fiets te stappen; heerlijk is dat! Zeker nu het weer langer licht is, is dit een perfecte manier om toch wat trainingsuurtjes in de benen te krijgen op doordeweekse dagen.
Voorbereiding
Ik heb het parcours van de Baracchi nog niet volledig verkend, maar al wel op komoot geanalyseerd. Ik woon in Elst (Utrecht), dus de route loopt bijna langs mijn huis. De grootste bottleneck gaat de veerpont worden denk ik, deze kan de eindtijd behoorlijk in winst of verlies bepalen. Deze heb ik dan al wel verkend, maar mijn strategie ga ik hiervoor nog niet verklappen! Competitief als ik ben, ga ik samen met mijn maatje Johim wel voor een tijd onder de 4 uur. Hier moeten we wel flink voor doortrappen, want na de verkenning met het pondje weet ik wel dat dat een cruciaal punt gaat worden. Daar kun je veel tijd verliezen, maar ook winnen!
Qua weapon-of-choice ben ik er nog niet helemaal uit. de snelste keuze zou natuurlijk een tijdritfiets zijn, maar die heb ik helaas niet. Vanwege het aero-stuur op mijn racefiets kan ik geen ligstuurtje kwijt, wat denk ik toch wel erg fijn gaat zijn. Op mijn crosser kan dit wel, dus wellicht ga ik wel voor een hele snelle gravel set-up. Deze ga ik uiteraard testen de aankomende weken om te kijken hoe snel dit daadwerkelijk is, in combinatie met wat snellere bandjes.
Al met al is het gewoon super fijn om zo vroeg in het jaar al een doel te hebben om naartoe te werken. 150 kilometer klinkt natuurlijk als een hoop en zeker in februari is dit niet mis, maar ik heb gewoon mega veel zin om mijzelf uit te dagen en te knallen!