Shopping Cart

Andere Tijden Sport 2040 wordt nu opgenomen

COLUMN

6 MIN  |  DOOR EDWIN GULICKX      

Corona en het wielrennen. Ik heb het constante gevoel dat de Andere Tijden Sport aflevering van 2040 nu wordt gemaakt. Deze aflevering zal een overkoepelende samenvatting geven van wat er allemaal in het jaar 2020 gebeurde. 


Dat jaar 2020. Er werd geen wielerkoers gereden in het voorjaar. De Olympische Spelen werden uitgesteld naar 2021. De Tour de France werd in een verkorte versie samen met enkele monumenten aan het eind van het jaar verreden. Een aantal wielerploegen viel om door het economisch zwaar weer van sponsoren. 


Waar het Andere Tijden Sport uurtje een samenvattend verhaal vertelt zitten wij nu midden in de rotzooi. Geschiedenis is alleen achteraf een net afgerond verhaal, maar voor wie erin zit is het een chaotisch gebeuren met cliffhangers, plotwendingen en heel veel rafelranden. Het verhaal vertelt zich met horten en stoten en laat zich niet voorspellen. Toch hier mijn tien cent over waar we heengaan. 

Onzekere tijden

Voor renners zijn het onzekere tijden, waar iedereen verschillend mee omgaat. Het lastigste is dat er geen perspectief is wanneer de koersen worden opgestart, het is dus onmogelijk te bepalen waar naar toe wordt getraind en hoe moet worden omgegaan met zaken als periodisering, vorm en piekmomenten. 


Ook voor ploegen neemt de onzekerheid snel toe. Deze week werd de alarmbel al geluid door Patrick Lefevere (eindbaas Deceuninck-Quickstep) en Jonathan Vaughters (eindbaas EF Pro Cycling). De huidige structuur van het wielrennen maakt dat als het bedrijfsleven niest de ploegen meteen ziek zijn. De reden waarom we in 2016 BEAT zijn begonnen vanuit een community model.


Als BEAT hebben we de afgelopen maanden hard gewerkt aan de voorbereiding voor het seizoen. We hebben mooie nieuwe partners aan boord gehaald, stappen gemaakt achter de schermen en een prachtig team samengesteld met Jan-Willem van Schip als de nieuwe kopman. We waren en zijn klaar om te shinen. We begrijpen dat dat nu even niet het belangrijkste is, maar het is even omschakelen naar een verhaal zonder koers.

Wanneer gaan we weer koersen?

De grote hamvraag is wanneer de koers weer zal opstarten. Wat zeker is dat er voorlopig niet wordt gekoerst. Optimisten zien een opstart begin juni. Daar geloof ik niet in. Ik houd rekening met een latere opstart, juli op zijn vroegst. Dan nog is het de vraag welke koersen zullen doorgaan van de huidige kalender en welke afgelaste koersen worden ingehaald. Ik verwacht dat de nadruk zal liggen op (ingekorte) grote rondes en de monumenten. Races uit de huidige kalender zullen grotendeels wel doorgaan maar of er veel koersen worden ingehaald voor een ploeg als BEAT waag ik te betwijfelen. 


De koers opstarten is lastig omdat we niet weten hoe dat moet. Een lockdown ingaan zoals veel landen hebben gedaan is één ding maar het is onverkend terrein hoe we daar weer uitkomen. Er zijn (nog) geen richtlijnen die bepalen wanneer het weer veilig is om samen te koersen met renners uit landen die het zwaarst getroffen zijn zoals bijvoorbeeld Italië, Spanje en Frankrijk. Ook is het maar de vraag wie dat gaat bepalen en of we dat oordeel gaan vertrouwen. 


Een mogelijkheid zou zijn dat de koers weer lokaal wordt opgestart zoals bijvoorbeeld het Nederlands Kampioenschap. Voor andere koersen is dat een stuk lastiger omdat een ploeg nou eenmaal niet bestaat uit lokale renners en staf. Ook zou het kunnen zijn dat renners uit sommige landen worden uitgesloten, maar dat is een weinig sympathieke gedachte. Kortom, uit een lockdown komen, hoe doe je dat eigenlijk? 

Onzekere tijden voor de baansport

De renners van de baanploeg trainden toe naar de Olympische Spelen. De uitstel van de spelen naar 2021 is een klap voor al die sporters die in een cocon aan het trainen waren naar het (hopelijke) hoogtepunt van hun sportieve carrière. Nu moet er een nieuw plan worden gemaakt. Een open vraag is nu wat dat betekent voor de kwalificaties, komen hier nieuwe rondes? Gaan we het hele circus nog een keer beleven? 


Als er nieuwe kwalificaties komen is het de moeite waard om ook eens naar de opzet te kijken. Die zit nu namelijk niet fair in elkaar. Samen met Nicky Degrendele schrijf ik aan een analyse over het olympisch kwalificatiesysteem. Daar gaan we binnenkort uitgebreid over berichten. 


De baansport zit midden in een reorganisatie die is ingezet door de UCI. De plannen daarvoor zijn nog niet afgerond en er was een pauze voorzien na de Olympische Spelen tot maart 2021 voor het opstarten van de nieuwe Nations Cup. Deze week hebben wij van de UCI te horen gekregen dat de planvorming hierover door de huidige situatie naar achteren wordt geschoven. Daar moet nu ook een verplaatste Olympische Spelen in worden geschoven. Voor BEAT neemt de onzekerheid alleen maar toe. Hebben we straks nog een baanploeg en hoe maken we daarover afspraken met onze renners en partners na afloop van de huidige contracten? De UCI gaat het ons voorlopig niet vertellen. 

Recordpoging Theo Bos

Theo Bos had het stoute plan opgevat om eind april het wereldrecord op de kilometer aan te vallen op hoogte in Bolivia. Het record is momenteel in handen van de Fransman François Pervis met 56,303 seconden, gereden in Mexico in 2013. Uiteraard is deze poging momenteel van de baan en de documentaire, waar we al ver mee waren gevorderd qua realisatie, gaat dus niet door. Spijtig voor Theo en ook voor ons, daar moeten we een mooi verhaal laten lopen. Er zijn nog geen plannen voor een nieuwe poging maar bij Theo weet je het maar nooit.

Tenslotte

Het zijn andere tijden. Soms helpt het om even wat afstand te nemen en te beseffen dat we midden in de geschiedvorming zitten. Laten we echter hopen dat we snel richting de finale van het verhaal gaan en we weer doorkunnen met het ‘routinematige en saaie’ koersleven zoals we dat kenden.


Edwin Gulickx is de mede-oprichter en BEAT baas bij BEAT Cycling Club. Reactie op deze column? Kom maar door: edwin@beatcycling.club


DELEN: 


GERELATEERD

Column: In tijden van onzekerheid, wat doe jij?

Column: Weekupdate in 1, 2, 3'en

Column: De kunst van het groots verliezen